Old Man Hawkeye Vol 1 review: oog om oog

Old Man Logan was een aantal jaren geleden een onverwacht succes. Old Man Hawkeye is in feite een prequel voor deze miniserie. En waarom ook niet? Er gaat niets boven een goede apocalyps.

Schrijver: Ethan Sacks
Tekenaar: Marco Checchetto
Inkleurder: Andres Mossa
Uitgever: Marvel Comics
Verschijningsdatum: 14 augustus 2018

De superschurken deden lang geleden iets wat ze al veel eerder hadden moeten doen. Ze werkten samen en brachten alle helden om zeep. Ze verdeelden Amerika onder elkaar en vanaf dat moment was hun wil wet. Maar wacht even. Niet alle helden legden het loodje.

Hawkeye was een van de helden die de slachting heeft overleefd. Hij merkt dat ie langzaam blind word. Voordat de haviksoog zijn zicht definitief heeft verloren, gaat hij nog een keer op missie. Het doel? zijn gevallen vrienden wreken!

Het voordeel van dit soort reeksen die zich buiten de gangbare continuïteit afspelen, is dat de makers zich vaak meer kunnen veroorloven dan in de normale reeksen. Als er iets gebeurt dan heeft dat blijvende gevolgen. Maar toch, en dat doet schrijver Ethan Sacks heel goed, maakt het ook heel listig gebruik van de continuïteit uit de gewone wereld. Old Man Hawkeye word heel kundig verbonden met de periode waarin Marvels favoriete boogschutter bij The Thunderbolts rondliep. (Enne Marvel… herdruk de Thunderbolts toch eens.) Ook ervaren lezers kunnen hier dus veel uit halen.

Het is alleen jammer dat het tekenwerk van Marco Checchetto zo uit de pas loopt met het verhaal. De figuren ogen houterig en de decors zijn een soort mengseltje van mixed media. De inkleuring is ook nog eens veel te flets. Het is gewoon niet mooi.

Het tekenwerk is dus een serieus minpunt. Het verhaal is daarentegen erg goed in elkaar geschoefd met respect voor de eigenaardigheden van de personages. Bovendien krijg je meteen zin om Old Man Logan te lezen.  Waar blijft deel 2?