The Darkest Minds review: franchisestarter

Ik ga meteen met de deur in huis vallen. The Darkest Minds is zeer duidelijk de start van een nieuwe franchise. Logisch ook want de boekenreeks van Alexandra Bracken telt, zo vertelt Goodreads ons, drie hoofdverhalen. Daarnaast zijn er ook nog eens vier boeken die iets dieper ingaan op bepaalde gebeurtenissen in de reeks en is er een vierde vervolg in druk. Er is dus meer dan genoeg bronmateriaal waaruit FOX inspiratie kan halen. Ik moet hier wel nog melden dat ik zelf de boeken (nog) niet gelezen heb en dus niet meteen een vergelijking kan maken. Maar zet de film me aan om de boekenreeks ter hand te nemen?

The Darkest Minds vertelt het verhaal van een maatschappij waar alle, maar dan ook echt alle kinderen zonder enige geweten reden plots krachten beginnen te ontwikkelen. Het probleem is echter dat eens die krachten zich manifesteren 90% van de kinderen sterft. Het duurt dan ook niet lang voor de overheid iets aan de ‘ziekte’ wil doen. Ze vinden er dan ook niets beter op dan alle kinderen naar kampen te sturen waar ze in de gaten gehouden kunnen worden. Al begin je wel al snel door te hebben dat er meer aan de hand is…

Specifieker volgen we Ruby, één van de overlevenden van IAAN. Ze wordt na een nogal dramatische gebeurtenis met haar ouders in de hoofdrol ook snel naar een kamp gestuurd. Daar wordt ze meteen onderzocht en ontdekken de dokters dat ze een ‘oranje’ is. Helaas behoort de oranje kleurcode tot de gevaarlijkste van de verschillende krachtenmanifestaties en zou Ruby gedood moeten worden. De kinderen krijgen door hun krachten namelijk een nieuwe oogkleur. De gevaarlijke ‘Oranjes’ kunnen gedachten beïnvloeden en de ‘Roden’ kunnen vuurspuwen. ‘Gelen’ kunnen elektriciteit controleren terwijl ‘Blauwen’ telekinetische krachten hebben en ‘Groenen’ superslim zijn. Gelukkig kan Ruby de dokter overtuigen dat ze een Groene is en is het gevaar geweken.

Je hebt al snel door dat er meer aan de hand is…

Na een tijdsprong begint The Darkest Minds pas echt. Door een nieuw soort test ontdekken de dokters en bewakers dat Ruby een ‘Oranje’ is, wat ervoor zorgt dat ze apart wordt genomen. Gelukkig is één van de dokters lid van het kinderverbond dat de zaken wil veranderen. Ruby vindt het echter zeer moeilijk om de vrouw te vertrouwen en probeert later toch nog te ontsnappen… En hierna volgt er eigenlijk een mooi maar relatief simpel verhaal waarbij de hoofdpersonages een bepaalde plek willen gaan bereiken. Dit natuurlijk met de nodige tegenslagen en iets te geforceerde romance.

Zoals je hierboven kan lezen, is dit verhaal volledig op maat geschreven voor iedereen die zich wel kan vinden in het Young Adult-genre. Gelukkig voor mij val ik wel in die doelgroep. Ik ben wel fan van die settings waarin een maatschappij zodanig op zijn kop staat dat de jongeren het heft in eigen handen moeten nemen. Wordt dit dan een nieuwe Hunger Games? Ik zou het nog niet kunnen zeggen. De setting met de kleurenkrachten vind ik wel goed gevonden. Voor de verandering is er ook (nog) geen driehoeksrelatie. Verder volgt het verhaal een beetje dezelfde plotpunten zoals er wel al een aantal films de revue zijn gepasseerd. Er is een bepaalde openbaring op het einde die velen waarschijnlijk al van ver zagen aankomen.

Amandla Stenberg zet een aardige maar doorzettende Ruby neer.

Maar laat dat hierboven je zeker niet afraden om te gaan kijken. De film ziet er goed uit, gaat goed vooruit en ik heb me ermee geamuseerd. Ik ben bijvoorbeeld zeer benieuwd hoe het verder gaat. Wat je een beetje als een negatief, maar ook positief punt kan zien, is dat de film zodanig veel kanten in het verhaal opzet dat ik wel wil gaan zien (of lezen) hoe het allemaal bijeenkomt. Zo heb je dus de overheid, een kinderverbond, volwassen die de kinderen willen helpen, en de jongeren op zichzelf onder leiding van Slip Kid. En daartussen zijn er ook nog premiejagers die zwervende gasten willen vangen voor de beloning. Verder stuurt de film nog een mooie boodschap uit dat je nooit bang mag zijn om jezelf te zijn.

Op vlak van acteerprestaties springt The Darkest Minds er niet meteen bovenuit. De film doet ook niet onder voor andere films in het genre. De acteurs doen hun werk. Kleine Rue van The Hunger Games, Amandla Stenberg zet een aardige maar doorzettende Ruby neer. Andere noemenswaardige acteurs zijn Mandy Moore en Gwendoline Christie die twee sterke vrouwen neerzetten elk aan een ander spectrum van het conflict. De regisseuse Jennifer Yuh Nelson heeft ook haar best gedaan om er alles goed te laten uit zien. Helaas had ze, om er weer The Hunger Games bij te halen, een stuk minder architectuur en mode en meer om mee te werken.

---

The Darkest Minds speelt vanaf 8 augustus in de bioscoop!