Geekster Speelt #27: Octopath Traveler & Hollow Knight

Dag beste Geeksters! In Geekster Speelt gaan we kort in op het spel waarmee we ons de laatste veertien dagen beziggehouden hebben. Soms is dat een grote release, soms is dat een kleintje dat misschien tussen de mazen van het net is geglipt, of een spel dat al jaren geleden is uitgekomen. Een videospel, een bordspel of nog iets anders: het kan allemaal. De voorbije weken kon het volgende ons boeien:

Octopath Traveler

Yves: Ik ben ondertussen ongeveer 15 uur ver in Octopath Traveler en ik geniet van elk moment. De game is niet zonder fouten, maar die vergeef ik graag omwille van de charmante stijl en het verslavende battle system. Ik heb alle acht personages ontmoet en toegevoegd aan mijn team bonte avonturiers. Sommige origin stories waren interessanter dan andere, maar over het algemeen ben ik vrij tevreden over het verhaal. Behalve dan dat er weinig interactie lijkt te zijn tussen de verschillende personages. Het lijkt echt alsof de afzonderlijke verhaallijnen zich onafhankelijk van elkaar afspelen. Vanaf je aan het tweede hoofdstuk van een verhaal begint, krijg je wel af en toe de optie om een dialoog tussen twee personages af te spelen, denk aan de skits in de Tales-serie of de conversaties in Fire Emblem. Maar deze zijn tot nu toe vrij kort en oppervlakkig.

Waar ik wel helemaal vol lof over ben, is dus het battle system. Aanvankelijk vond ik het iets te makkelijk maar vanaf je aan een tweede hoofdstuk begint, neemt de moeilijkheidsgraad een welkome sprong omhoog. De gevechten in Octopath Traveler zijn nog best te omschrijven als een mix tussen de Bravely- en Persona-serie. Door de zwakheden van de personages uit te buiten, kan je hun verdediging neerhalen, waarna je opgespaarde aanvallen in één keer loslaat voor een maximum aan schade. Het is wat zoeken en vergt een zekere tactische planning, maar het is een zalig gevoel wanneer je dan eindelijk een supercharged special move kan loslaten op die ene ambetanterik die je al het hele gevecht op de zenuwen werkt. I love it. Of de game even goed blijft en de uiteindelijke verwachten inlost, zal je binnenkort ontdekken in de uitgebreide review van Jens.

Hollow Knight

Olivier: De Switch wordt meer en meer overspoeld met indiegames, maar toen Hollow Knight arriveerde werd ik pas wakker. Ik zag een enorme euforie bij m’n mede-Geeksters en kreeg al snel de kriebels om er zelf aan te beginnen. Het eerste uur liep ik echt verloren in deze metroidvania, het spel geeft je een kleine tutorial maar houdt verder absoluut je handje niet vast. Na een tijdje in de ondergrondse gangen ontdekte ik plots de ene na de andere biotoop met elk een eigen soundtrack en bewoners. Ondertussen heb ik zo’n 30 uur in de wereld van Hollow Knight vertoefd, ook de eerste maal de eindbaas verslagen en was ik tevreden met mijn prestatie. Tot Michiel me vertelde dat ik nog maar de eerste laag van het spel gespeeld had en er nog zoveel meer inhoud te ontdekken valt. Ook heb ik nog niet eens de echte eindbaas ontdekt en nu kriebelt het opnieuw. Daarnaast is er nog een hoop extra DLC die in de Switch-versie al inbegrepen zit. Ik kijk al uit naar de volgende 30 uur!

(Meer) Octopath Traveler

Jason: Ik moet eerst en vooral Octopath bedanken omdat het er in geslaagd mij weg te trekken van Phantasy Star Online 2. Well done Squenix!

Zoals Yves zegt is het spel helemaal niet perfect maar vergeef je het veel (misschien irrationeel veel) omwille van zijn absoluut betoverende design. De interacties tussen personages blijven zeer beperkt, sommige verhalen zijn duidelijk beter dan andere (hoe goed is Primrose haar verhaal wel?!) en vaker dan niet is het leveldesign even ‘diepgaand’ als de Final Fantasy X-dungeons (lees: niet). En toch heb ik nu 42 uur op de teller. Ik zou een dokter kunnen raadplegen, of ik kan verder spelen en jullie vertellen dat de formule na zoveel uren hetzelfde is gebleven, met evenveel fun maar ook dezelfde voor- en nadelen.

Wel wordt het vechten een pak tactischer naarmate je vordert. Om niet te spoilen ga ik niet meedelen waarom exact, maar voorbij het hoofdverhaal is het duidelijk dat de ontwikkelaars niet alleen perfect weten hoe het brein van een J-RPG fan werkt, ze weten ook hoe dat brein te counteren. Ik ga dus nog even mijn tanden gaan stukbijten op je weet wie, of ik ga naar goede J-RPG traditie een miljoen gewapende eekhoorns mollen en kom overleved terug. Het is alleszins nog steeds smullen, maar nu met een zij-portie afzien. Daarom zijn we gamers zeker?

Waar ben jij de voorbije week mee bezig geweest? Was er een videospel waardoor je je console of je pc-scherm niet kon verlaten of heb je met vrienden een leuk bordspel uitgeprobeerd? Laat het ons weten via Facebook, Twitter of Discord.